La luna de miel

Olla (pola),
onze webmaster (Stevie G) riep ons vandaag op het matje: we moesten dringend nog iets posten.
Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan in een land waar ze nog met paard en kar rijden... op de autosnelweg.
We zitten nu in Trinidad en hebben eindelijk een internetcafeetjen gevonden.
Maar laten we beginnen waar we geëindigd waren: van Havana naar Vinales.
We zijn dus na drie dagen Havana naar Vinales vertrokken. Het gebied van de sigaren en de mojotes.
Het begon al goed, we vonden direct de autostrade, maar hadden blijkbaar een afslag gemist, waardoor we na een uurtje al subiet in het hol van pluto zaten.
Meteen het echte Cuba gezien: zandwegen met putten, geen wegwijzers, geen straatnamen,...
Vis het zelf maar uit... of neem enkele liftende Cubanen mee.
We kozen voor de laatste optie en zaten al snel weer on the right track. Met enige vertraging gearriveerd in Vinales.
Een zeer rustige streek (muj tranquillo) met prachtige natuur en vriendelijke mensen.
De volgende dag een paardentocht van vier uur gemaakt door de vallei. Echt genieten van de rust, het landschap,... Nadien nog zalig genoten aan het zwembad van hotel La Ermita, met uitzicht op de vallei en nog enkele grotten bezocht.
Op 5 augustus (Stevens verjaardag), zijn we vertrokken naar Cayo Levisa. Een bounty eiland: zon, zee, strand, palmbomen, cabanas, ... en cocktails. Ideaal voor een verjaardag.
We konden daar nog snel een overnachting forceren in een hut, knal op het strand. Muj Bonito en superromantisch voor onze Luna de miel. Het heeft even geduurd, we zeiden telkens: esta notros viaje de matrimonio. Waarop de Cubanen: la luna de miel. En wij: sisi. Niet echt wetende wat ze zeiden. Tot onze peso viel: Luna de miel is honey...moon.
Terug in Vinales gingen we naar La Casa Valle bij de vriend van Bert: Ramon.
Hij was zeer enthousiast om zijn foto s te zien en ontving ons met open armen. Na de gigantische maaltijd, een verrassing van formaat: de vrouw des huizes had een verjaardagstaart gebakken voor Steven en kwam met de hele familie zingen.
s avonds nog een beetje nagekaart met een sigaar van Ramon en rum en koffie.
s morgens vertrokken richting cienfuegos. Een rit van zeven uur. Gelukkig nergens misgereden, dankzij de cubanen. Want zelfs op de autostrade is er nergens een wegwijzer te bespeuren.
In cienfuegos opnieuw in een casa particular geslapen, beetje verkend.
En sedert gisteren zitten we in Trinidad. Een slaperig, maar erg mooi koloniaal stadje.
De bedoeling was om vandaag met het paard door de bergen te trekken. En morgen naar Santiago de Cuba te vertrekken.
De weergoden (los orishas) hebben er anders over beslist. We waren nog maar net vertrokken, toen we de bui al zagen hangen. Letterlijk. Wij tegen Alberto: kan dat geen kwaad, amigo? En alberto: neeneen, no problema. Luvia es mas tardes.
Hup, betaald, en vertrokken. om na welgeteld 20 minuten, tsjokkenat rechtsomkeer te maken. De bliksems vlogen ons om de oren, en de regen plenste naar beneden. Winke maakte zich zorgen om de camera, en het was eigenlijk wel wat gevaarlijk aan het worden. De paden werden omgetoverd in beken.
Als twee uitgewrongen dweilen even bekomen in de casa de la trova met ... een cocktailken. En wijselijk besloten dat we morgenochtend opnieuw gaan proberen. We willen echt wel eens in de bergen. Aangezien het ongeveer negen uur rijden is naar Santiago de Cuba, hebben we die stad geschrapt uit het schema, jammer maar helaas. Cuba is ook tranquillo en dat gaan wij ook doen. Rustig de sfeer opsnuiven en op het tempo van de cubanen verder reizen.
Aan de fransquillons: Leffe hebben we hier nog niet gezien. Solo Bucanero. (ook lekker) Ons gewicht is nog steeds op peil. We proberen op tijd en stond voldoende rietsuiker tot ons te nemen (te vinden op de bodem van ons glas)
Aan Nichtjen Nancy: La luna de miel, tot aan de maan en terug. We hebben er al intens van genoten.
Aan Henk:gracias por el tekstjen espaniol. We doen ons best, en het begint te lukken. Moet ook wel met al die cubanen op de achterbank.
Aan Heidi: we kijken al reikhalzend uit naar de taarttekening en zullen de foto s samen eens bekijken met een dessertbuffet... vol fruit.
Aan Elke en Filip: geniet van jullie verlof, wij drinken er enen voor jullie en hopelijk tot aan de zee. We zullen het goed weer meebrengen.
Aan Stevie G: hebben de buffalots gewonnen toch? (hasta la victoria, siempre)
Aan tante Ria en Pe Charles: veel beterschap, hopelijk verloopt alles opnieuw goed. We springen na de reis nog wel eens binnen.
Aan Greetchen am spinrad en co: bedankt voor de tips, we genieten hier ten volle en zullen na de reis onze ervaringen en foto s eens moeten uitwisselen. Dan kunnen jullie het liedjen eens zingen voor ons.
Aan Peter: bedankt om de link naar het reisverslag van onze honeymoon te verduidelijken.
Aan Gerard y Carine: werk ze nog in de boog. En vraag aan Gerarken of hij toch nen keer het gras wil afrijden, nu dat hij nog in verlof is.
Aan Annette en Alex: we genieten ook nog volop na van onze huwelijksdag en we kijken er naar uit om er thuis nog over na te kaarten. Ook nog een goed verlof.

Hasta luego.

Esteban y Wienkeej.

My mojito in la bodeguita, my daiquiri in el floridita (Hemmingway)

Buenas dias amigos,

Havana esta muj bonito.
We verblijven in een schitterend hotel (een oud klooster: los frailes), met een zeer ruime kamer en balkon. En dit knal in het centrum van Habana Vieja.
Echt een goede start voor onze honniemoen.
Havana zelf is een wondere stad: van de rustige straten van oud havana, over de drukke wegen in centrum Havana (we blijven ons vergapen aan de old timers) tot de lekkere cocktails in de gezellige bars. En ja, we hebben er al enige achterover geslaan. Ze drinken dat hier gelijk limonade (en wij ook)...
Ondertussen hebben we al het een en het ander bezocht: de vele pleinen, steegjes, capitool, gran theater, la bodeguita del medio, el floridita, museo de la revolucion, en... museo de ron...
Onze voeten doen al zeer, maar gelukkig zijn er de coco's, de soortement risksjas en paard en koets. Een belevenis op zich.
Morgen vertrekken we naar de Vinales vallei met de huurwagen. Naar het schijnt zeer de moeite.
Verder is het hier muj caliente en staat er op elke hoek van de straat wel een of ander bandje te spelen. De salsa is nooit veraf.

Hasta la proxima. (afwachten of we verder in Cuba nog internet toegang zullen hebben...)

Groeten,

Winke en Steven.